In het holst van de nacht verzamelt team 666 op verlaten plekken in Kuala Lumpur, de hoofdstad van Maleisië. De klokken hebben middernacht geslagen en de meeste mensen liggen al op een oor. Het uitgelezen moment voor een groep heuze ghostbusters om, gewapend met hun apparatuur, het duister in te sluipen. “Muisstil zijn en opschieten”, sist iemand in het pikkedonker. “Zaklampen uit en wees voorzichtig!”

Team 666, ze zien er indrukwekkend uit, uitgedost met duizenden euro’s aan apparatuur, van infraroodcamera’s met bewegingscensoren tot hypergevoelige geluidsdetectoren, en allen in hun zwarte shirt met het team-logo 666. Dat getal heeft niets met duivelspraktijken te maken, maar is een komische verwijzing naar het Maleisische alarmnummer 999. De groep geestenjagers heeft namelijk allesbehalve kwaadaardige bedoelingen. “We willen gewoon de waarheid bewijzen.”

Ondanks die goede bedoelingen, mag de familie van Jet absoluut niet weten hoe ze haar zaterdagavonden doorbrengt. Jet is de enige vrouw in de groep geestenjagers. Een moslim-dame die midden in de nacht op verlaten plekken rondstruint, en dan ook nog in gezelschap van een groep mannen. Dat is niet volgens de etiquette in islamitisch Maleisië, legt ze uit, als de groep het teken heeft gekregen weer hardop te mogen praten. “Maar we zijn gewoon een groep goede vrienden geworden.”

Dat is ook niet vreemd, gezien de hoeveelheid tijd die de geestenjagers samen doorbrengen. “We doen dit, als het even kan, iedere zaterdagnacht.” Daarnaast verkennen een aantal leden elke week de bespookte locaties bij daglicht, om zo de veiligheidsrisico’s in te kunnen schatten. Zo weet Jet nu in het donker precies welke kant ze op moet lopen om de voormalige toiletruimte van het leegstaande flatgebouw te vinden waar de groep zich inmiddels heeft verzameld. Vanuit de lege, betonnen ruimte is er open zicht op het braakliggende terrein waar twintig jaar geleden een flatgebouw instortte.

Door heftige regenval is de plek, een heuvel in een dure wijk van Kuala Lumpur, in 1993 verzakt. Omdat het overdag gebeurde en veel bewoners op school of op het werk waren, vielen er ‘maar’ 48 doden. Het aangrenzende flatgebouw, waar de groep nu hun infraroodcamera’s aan het installeren is, werd uit voorzorg onbewoonbaar verklaard en staat sindsdien leeg. Maar hoe onbewoond de verlaten plek echt is, kun je je afvragen. “Er worden hier nog regelmatig activiteiten waargenomen”, legt expeditieleider Razarro uit. “Buurtbewoners horen gehuil van kinderen en zien verschijningen van een oude vrouw en een baby.” De groep was al eerder op deze locatie en legde toen een lichtgevende mensfiguur op de gevoelige plaat vast. Nu zijn ze terug met grover geschut.

De waarheid
Als de groep door het betonnen karkas van het gigantische gebouw naar de derde verdieping loopt, komt Jet met haar digitale camera aangesneld. Trots laat ze de anderen een gefotografeerde lichtbol zien. Lichtbollen zijn volgens Adam, de voorman van de groep, een van de manieren om verschijningen wetenschappelijk aan te tonen. Doordat ze objectief worden vastgelegd, staat het bewijs ook vast. En dat is waar het Team 666 allemaal om gaat.

“We willen geen sensatie creëren. Niemand van ons doet dit voor geld. We krijgen niet betaald en steken onze eigen tijd, energie, geld én ons hart hierin. We zullen nooit doen alsof. Als er een avond niets gebeurt, dan is er simpelweg niets gebeurd”, legt Mazidul uit. Mazidul is, na Adam, de tweede grote naam binnen de groep. “Ik ben een bekende Maleisiër. Ik heb veel voor televisie gewerkt en ik schrijf een blog met heel veel volgers. Ik hoef dit niet te doen voor de bekendheid. We doen dit om een verhaal te onderzoeken. We willen gewoon de waarheid tonen.”

Zelfs nu er sprake is van de mogelijkheid op een online programma over de avonturen van de groep, geven alle leden aan niet van hun principes te willen afwijken. Het programma moet over meer gaan dan alleen het brengen van een spannend spookverhaal. “Door moderne technologie is liegen en bedriegen zo gemakkelijk geworden”, gaat Mazidul verder. “Wij willen hoe dan ook bij onze kernactiviteit blijven door puur onze ervaringen te delen. In het programma willen we de focus leggen op de geschiedenis van de locaties. Als er op een avond dan geen geesten blijken zijn, hebben we nog steeds een verhaal te vertellen. Als er niets gebeurt, is het nog steeds informatief. En daar draait het ons om. De objectieve waarheid aan de wereld tonen. Ook als het programma niet loopt, is er geen man overboord. Want wij zullen dit blijven doen. Dit is waar ons hart ligt.”

Bang
Opeens ontstaat er commotie en wordt iedereen aangespoord de zaklampen uit te doen. Er staan auto’s beneden aan de voet van de heuvel, in het schijnsel van de koplampen doemt een handvol mensenschimmen op. “Waarschijnlijk jongeren die een spannende avond willen”, fluistert Mazidul. “Stoer met je meisje door een bespookt huis lopen om indruk te maken. Werkt altijd”, gniffelt hij erachteraan. Muisstil wacht het team in het donker af, ze willen de interesse van de groep jongeren niet aanwakkeren. Met hun aanwezigheid zou de geestenjacht moeten worden afgeblazen en bovendien staat alle dure apparatuur staat nog onbewaakt beneden in het gebouw. Het team haalt dan ook zichtbaar opgelucht adem wanneer de mensen na een paar minuten afdruipen. “Anders hadden we ze weggejaagd. Ze zijn vast banger voor ons dan andersom.”

Want bang zijn de leden van Team-666 niet. Elk teamlid heeft tijdens een periode van drie maanden verschillende tests doorstaan om te bewijzen dat ze dit aankunnen. Niet uit stoerdoenerij, maar uit veiligheidsoverwegingen. “Als mensen schrikken, doen ze gekke dingen. We werken met een buddy-systeem, waarbij we bij elkaar blijven wanneer we op pad gaan. Als iemand uit paniek iets doms doet, heeft dat effect op de hele groep.” Bovendien is er volgens de groep weinig om bang voor te zijn, behalve de fouten die ze zelf kunnen maken wanneer de adrenaline te hoog oploopt. Geesten hoef je namelijk niet te vrezen. “Er is nog nooit een geest in de rechtszaal veroordeeld”, zegt Mazidul. “Geesten moorden, verkrachten en stelen niet. Dat doen alleen mensen.” En daar weet hij alles van af, aangezien hij jaren een televisieprogramma presenteerde waarin hij met de politie criminelen opspoorde. “We hoeven nu dan ook nooit bang te zijn dat de politie ons dwarszit als we op nachtelijke expeditie gaan. Ze kennen mij allemaal en anders ken ik hun chef wel.”

Stilte
Nadat de groep de zenuwen van de onderbreking er heeft afgelachen door met elkaar op de foto te gaan, vervolgen ze hun weg naar boven. Daar doen ze een onverwachte ontdekking. Een van de leden vindt tussen een paar losse stukken achtergebleven hout op de lege betonnen vloer een stapel schriften. Bij nadere inspectie blijken het schoolschriften uit 1991 te zijn; twee jaar voordat de naastgelegen toren instortte. Jet bladert de schriften door. In een ervan staat een liefdesbrief van de jonge schrijfster aan een klasgenootje. Er valt een beladen stilte. “Bizar dat dit hier nog ligt. De gebouwen zijn werkelijk tot op de vloerbedekkingen leeggeruimd en de laatste jaren vaak genoeg bezocht door avontuurzoekende tieners en drugsverslaafden die hier hun toevlucht zochten.”

Het team besluit de apparatuur weer te verzamelen. Met de schriften in hun hand pauzeren ze nog even om de intense stilte van de plek en het immense uitzicht vanaf de heuvel over de stad in hen op te nemen. Aangezien de muren bij de ontruiming van het gebouw ook weggebroken zijn, biedt het bespookte karkas van de lege toren een werkelijk adembenemend uitzicht over de knipperende Petronas torens in de verte, tot niet zo lang geleden de hoogste torens ter wereld. Bij het verlaten van het terrein komen drie auto’s vol tienerjongens aangereden. Team-666 zucht. Een dozijn opgefokte pubers zal zowel de geesten als de stilte geen heil brengen.